Stikstofclaim heeft namens aangeslotenen de rechtbank via een beroepsprocedure verzocht tot meer rechtszekerheid bij het intern salderen. Sinds de uitspraak van de Raad van State op 20 januari 2021 worden bij intern salderen nauwelijks nog natuurvergunningen afgegeven.
Het intern salderen komt voor bij bedrijfsontwikkeling binnen de bestaande kaders van een
voorheen verleende natuurvergunning, bij een aanvraag van een natuurvergunning op basis van bestaand gebruik ten opzichte van het aanwijzingsbesluit, maar ook bij de legalisering van de PAS-meldingen en vrijstellingen. De aanvragen worden door het bevoegd gezag afgedaan met een ‘positieve weigering’. Dit betekent dat de voorgenomen activiteit ten tijde van de aanvraag niet bijdraagt tot een significante verslechtering van de staat van de natuur.
Een ‘positieve weigering’ biedt geen enkele rechtszekerheid of de aangevraagde activiteiten voor onbepaalde tijd vergund zijn. Zeker nu provincies in deze ‘positieve weigering’ een disclaimer opnemen. Provincies geven aan dat het ‘afgegeven boterbriefje’ ongeldig kan worden als er iets zou gaan wijzigen in het beleid. Zo zorgen bijvoorbeeld wijzigingen in GIS-kaarten, het Aerius-model of in de emissiefactoren dat de ‘positieve weigering’ verandert in een flutvergunning. Het wordt een ondernemer op deze manier onmogelijk gemaakt om zijn of haar activiteiten voor de langere termijn legaal te continueren. En dat terwijl er wel mogelijkheden zijn die meer rechtszekerheid bieden, zo volgt bijvoorbeeld uit een uitspraak van rechtbank Noord Holland van 7 juni 2021.